Goedenavond thuisblijvers,
Zoals sommige van jullie misschien wel hadden gedacht, stond gisterenavond de dropping op de planning. Sjoerd was op avontuur gegaan, maar de weg kwijtgeraakt en de kinderen moesten dus op zoek naar Sjoerd. Hier later meer over, maar jullie hadden eerst nog de sketch van mij tegoed.
Zoals gisteren al verklapt is de sketch dit jaar tv-programma: Oh, wat een GJO (afgeleid van Oh, wat een jaar). Elke dag staat een ander decennium centraal in de sketch. Zondagavond was het de 70’s en was de sketch heel relaxed en flex. Oh, wat een GJO wordt gepresenteerd door Marije, maar wordt bijgestaan door twee teamcaptains: Ryan en Martijn. Elke dag stellen zij een ander team samen door elk twee kinderen uit te kiezen die mee mogen doen in het panel van die dag. Gisterenavond waren dat Freek, Sven, D’lon en Zeph. Verschillende vragen kwamen aan bod, en wie het snelst het antwoord gaf kon punten verdienen. Was het antwoord fout dan gingen de punten naar de tegenpartij. Deze aflevering heeft Martijn met D’lon en Zeph gewonnen met ruime voorsprong.
Na de sketch moesten de kinderen boskleding aantrekken, want ze gingen naar het bos, werd ze verteld. Niks over gelogen want het was inmiddels was het gelukkig droog en de voorspelling was gunstig (wellicht nog een buitje, maar gelukkig zijn we niet van suiker). Alleen de kinderen wisten niet dat we de dropping zouden gaan lopen. Nietsvermoedend stonden de kinderen te luisteren naar een speluitleg van Marije, toen opeens Lobke in paniek aankwam rennen. Sjoerd was al heel de middag kwijt, ze had overal gezocht maar kon hem echt niet vinden. Na nog een snelle zoektocht over het terrein moest geconcludeerd worden dat Sjoerd hier echt niet was en we buiten het terrein moesten gaan zoeken.
Er werd een groepsindeling gemaakt en in groepjes werden we het terrein afgestuurd om Sjoerd te zoeken. Gelukkig kregen we wat hondensnoepjes mee om hem te lokken (en aan onze eigen snoepjes voor onderweg was ook gedacht). In het bos had Sjoerd gelukkig aanwijzingen achter gelaten welke route hij was gelopen en er hingen zelfs vermist posters. Hierdoor konden we goed opzoek naar hem, alleen het laatste stukje was hij denk ik echt verdwaald geloof ik, want toen hingen er zelfs geen aanwijzingen meer.
Gelukkig heeft op het groepje van Martijn na iedereen Sjoerd teruggevonden en was hij weer veilig op het terrein. Het groepje van Martijn had een aanwijzing gemist en daardoor erg vroeg terug op het kampterrein. Dit was niet zo erg want later op de avond begon het aardig te regenen en hierdoor viel het mee hoe nat de laatste groepjes waren.
Elk kind heeft de dropping gelopen en hij werd ook nog eens goed gelopen. Bijna geen gezeur, een goed tempo en bovenal allemaal bezorgd om Sjoerd. Sommige jongsten vonden het toen het donker was wel spannend. Frederik wilden zelfs doorlopen want het werd donker, gelukkig is dat niet het idee van een dropping ;’). Toen iedereen thuis was snel een tekencontrole, tanden poetsen en naar bed. Want er stond vandaag weer een vol programma te wachten.
Gelukkig waren de kinderen aardig moe door de dropping en waren ze niet zo vroeg wakker als gisteren. Na het ontbijt was het alweer tijd voor een sketch. Ditmaal waren de 80s aan de beurt, en stond de sketch aardig in het teken van de film grease. En de eerste opdracht kregen de teamcaptains een haar metamorfose en moest er een kuif gemaakt worden. Ditmaal werden de teamcaptains bijgestaan door Sara, Esmee, Bas en Christina. Dit keer ging de winst weer naar Martijn, dus Ryan moet morgen een sterk team samen stellen en echt een tandje bijzetten om deze week nog kans te maken op de winst. Toen ook de corvee weer gedaan was stond het eerste echte bosspel van de week op de planning. Door de regen van gisteren was een eerdere die op de planning stond letterlijk en figuurlijk in het water gevallen.
Het havenspel stond vanmorgen op de planning. Voor diegene die het kennen eigenlijk ticket-to-ride alleen dan in het echt. De kinderen werden opgedeeld in drie groepen, te herkennen aan de kleur stip op de neus. 2 groepen waren de boten en zij moesten van haven naar haven (leiding op een post), om de juiste goederen te vervoeren. In Antwerpen kon je een frietje met mayo halen, in Le Havre croissantjes en in London Engelse drop. Echter de kinderen moesten dit wel de juiste route afleggen, van haven naar haven, om goederen te verzamelen.
Alleen waren er ook piraten in het speelveld. Die konden de schepen tikken en dan moesten ze hun goederen afgeven. De schepen konden hun goederen veilig stellen als hun route compleet was op hun post, en zo konden ze punten verdienen. Er werd fanatiek verzameld, maar net zo fanatiek afgetikt en er werd zelfs valsgespeeld. Maar het is geen kamp zonder valsspelen natuurlijk 😉
Vanmorgen bij het opstaan vielen er nog wat buitjes, maar inmiddels was het droog en het zonnetje liet zichzelf soms zien. Perfect weer om eindelijk weer een keer weer buiten middag te eten. Voor in de middag stond een spel op het kampterrein klaar. Raad het plaatje.
De kinderen werden in vijf groepjes opgedeeld en kregen een soort strippenkaart mee. Bij 5 verschillende leiding konden ze verschillende opdrachten uitvoeren. Hadden ze een opdracht goed, mochten ze naar binnen in de eetzaal om te kijken naar een bepaalde volgorde foto’s. Dit mocht maar een paar seconden en hierdoor moesten de kinderen hun eigen foto’s op volgorde krijgen. De opdrachten werden fanatiek uitgevoerd en al snel had het eerste groepje de foto’s op de juiste volgorde.
De opdrachten waren heel verschillend. Van een raadsel, tot een lied neuriën met water in je mond. Met een ei op een lepel een parcour afleggen en een rebus oplossen. Maar ook verschillende vragen werden gesteld. Wie is bijvoorbeeld de leiding die het langst meegaat op kamp? En wat begint er met een t, eindigt met een t en waar een t inzit? Of wat wordt natter als je er mee droogt?
U kunt snappen dat dit bij sommige kinderen de hersenen wel liet kraken. Hierna was het nog even tijd voor een potje trefbal. Hier werd fanatiek aan mee gedaan en ze lieten zich niet zomaar verslaan. Zelfs het potje trefbal tegen de leiding werd zelfs gewonnen door de kids. U begrijpt, er volgt nog wel een revanche deze week.
Vanmiddag konden de kinderen ook hun eerste kaarten kopen, er werd fanatiek geschreven en er zijn al aardig wat kaarten geschreven, dus wellicht valt er over een paar dagen een warme groet uit Otterlo op uw deurmat.
Het begint hier gelukkig aardig droog te worden, op soms een klein buitje na. De zon hebben we vanmiddag gelukkig ruimschoots gezien en sommige kinderen hebben zelfs een korte broek aan, ook al vinden wij als leiding dat nog iets enthousiast. Het is zelfs zo erg dat nu het eindelijk droog is er meteen waterballonnen te voor schijn werden gehaald door de kinderen. Hier werd druk mee gespeeld, je kon het dan geen watergevecht noemen, maar sommige kinderen waren toch goed nat.
Om deze drukke dag af te sluiten ging een heerlijk bord macaroni er goed in. Ditmaal zelfs opgegeten in de zon. Na nog een heerlijke beker met vla was het tijd om weer om te kleden in boskleding. Vanavond is het bos omgetoverd tot een circus. Een heus avontuur op zich en ik ben benieuwd welke verschillende circusonderdelen er zijn. Hier ga ik dan ook maar eens snel aan meehelpen en kijken.
Groetjes uit het inmiddels weer zonnige Otterlo
De kinderen (en leiding) vinden het trouwens altijd erg leuk om kaarten te ontvangen! De adresgegevens van ons kamphuis zijn: Houtkampweg 7,
6731 AV Otterlo
Op social media zal de komende week regelmatig extra foto’s en filmpjes worden gedeeld, ook in het verhaal. Volg ons daarom op instagram (@gjo_rhoon) en op Facebook: https://www.facebook.com/groups/1469127326731101
